- 1 Мая
- Айбаліт – каранёў Чукоўскі
- акраверш
- Пунсовы змрок у нябеснай чэрні ...
- Ганна Снегіна
- брат, як шмат на свеце котак…
- брат, мяцеліца такая, проста чорт вазьмі!..
- Бабуліны казкі
- Балада пра дваццаці шасці
- Батумі
- без шапкі, з Лыкава хатульком…
- Белая світка і пунсовы пояс…
- Бельгія
- бяроза
- Бабылёў і Дружок
- волатаўскі посвістам
- брату чалавеку
- шторм
- Быць паэтам - гэта значыць тое ж…
- У барвовым зарыве закат шыпучыя і пенен…
- У вачах пяскі зялёныя…
- У зялёнай царквы за гарой…
- У месячным карункамі крадком ...
- У тым краі, дзе жоўтая крапіва…
- У хаце
- У Хороссане ёсць такія дзверы…
- У гадзіну, калі ноч воткнет…
- У гэтым свеце я толькі мінак…
- вясновы вечар
- вясна
- Вясна на радасць не падобная…
- Вецер вее з поўдня
- вятры, вятры, аб снежныя вятры…
- Вечар чорныя бровы насопил…
- ноч, как сажа, льецца ў акно…
- Увечары сінім, вечарам месяцовым…
- відаць, так заведзена навекі…
- бачу сон. дарога чорная…
- Вяртанне на Радзіму
- Паветра празрысты і сіні…
- успамін
- узыход сонца
- вось яны, тоўстыя сцягна
- вось яно, дурное шчасце…
- вось такі, какой есть…
- Вось ужо вечар. Ружа ...
- Ўсё жывое асаблівай метой…
- Выткаць на возеры пунсовы святло зары ...
- завіруха на 26 красавік 1912 г.
- Згасаюць чырвоныя крылы заходу…
- Дзе ты, дзе ты, бацькаву хату…
- дурное сэрца, НЕ біся!..
- Гляну ў полі, гляну ў неба…
- Гады маладыя з забубенной славай…
- Гой ты, русь, мая родная
- Блакітная ды вясёлая краіна…
- Блакітная кофта. сінія вочы…
- Блакітная радзіма Фирдуси…
- Голубень
- Гарыць, зорка мая, не падай…
- горад
- Грэцыя
- Грубым даецца радасць, пяшчотным даецца смутак…
- Грустно ... Душэўныя пакуты…
- гусляр
- што! цяпер вырашана. без вяртання…
- Далёкая вясёлая песня
- Далеч зацягнулася туманам…
- нявінніца
- дзед
- дзень сышоў, паменшаў рыса…
- вясковая хатка
- Да пабачэння, адзін мой, да пабачэння…
- Дожджык мокрымі венікамі чысціць…
- дарагая, сядзем побач…
- Дарагі дружа Міша…
- думы
- Душа сумуе аб нябёсах…
- Дымам паводка залізанымі глей…
- Е * ітэ баб на свежым сене!
- Ягор
- Ёсць светлая радасць пад шатамі кустоў…
- Яшчэ не высах дождж ўчорашні…
- жалезны Міргарад
- Жыццё - падман з чароўнай тугою…
- жыццё, як конь, трымай лейцы
- За гарамі, за жоўтымі долами…
- За ракой гараць агні…
- За цёмнай пасмай перелесиц…
- Заглушыла засуха засевки…
- задыміўся вечар, дрэмле кот на брусе…
- скачок, згуляй, тальяночка, малінавы футра…
- Закружылася лістота залатая…
- Закружылася пража снежистого лёну…
- Замятае пурга белы шлях…
- Зашпуляўся пажар блакітны
- Занесла залётныя птушкі…
- Прастойваюць прэпараты Těšany…
- Зара Усходу
- Зара над полем - як чырвоны тын…
- Зара кліча іншую…
- Зашумелі над затока трыснёг…
- зоркі
- гукі смутку
- Зялёная прычоска, дзявочай грудзі…
- зіма
- Zovushtie світанак (калектыўнае)
- Золата халоднае месяца…
- І трэба мной зорка гарыць…
- І неба і зямля ўсё тыя ж…
- І слёзы горкія на зямлю упадали…
- І. D. Рудзінскі
- выдавец слаўны! У гэтай кнізе…
- манах
- Inoniya
- іярданская галубіца
- споведзь самазабойцы
- споведзь хулігана
- немаўля Ісус
- Да нябожчыку
- Да цёпламу святла, на бацькаў парог…
- Кожная праца дабраславі, удача!..
- Як павінна рэкамендаваць Марына
- Як покладинка лёг цераз роў…
- якая ноч! Я не магу…
- Каленые червонцы (Міколу прыпавесці)
- Kaliki
- кантата
- капітан зямлі
- кроплі
- Клён ты мой апалы, клён zaledenelыy
- кабылы караблі
- Вядзьмарка
- Звон драмаў разбудзіў поля…
- званочак среброзвонный…
- карова
- каралева
- Кота і мышы – каранёў Чукоўскі
- край любімы! сэрцу сняцца…
- Край ты мой закінуты…
- Хто б ведаў, як мы стаміліся
- Хто я? што я? Толькі толькі летуценнік…
- каваль
- Lebedushka
- Ленін (урывак з паэмы «Гуляй поле»)
- ленінградскім дзецям – каранёў Чукоўскі
- лісіца
- лісце падаюць, лісце падаюць…
- Льву Повицкому
- люблю – Уладзімір Маякоўскі
- каханне Сталіца, каханне Сталіца…
- Марфа Посадница
- Матушка ў пярэсны па лесе хадзіла…
- драбналессе. Стэп і далі…
- Месяц рогам воблака бадаючыся…
- Месяц рожу палошчаце ў лужыне
- мяцеліца
- мара
- Мікалай
- мілая Пераскева…
- мілы Вова…
- праходзіць
- свет таямнічы, свет мой старажытны…
- Мне б жанчыну - белую, белую
- Мне сумна на цябе глядзець…
- Мне засталася адна забава
- маёй царэўне
- можа, позна, можа, занадта рана…
- мае мары
- мой мілай, што з вобразаў
- мой шлях
- малітва маці
- малацьба
- Мора галасоў вераб'іных…
- Маё жыццё
- Мая ежа - скупы правіянт
- Муха Цакатуха – каранёў Чукоўскі
- Мы цяпер сыходзім патроху…
- на Каўказе
- На блакітныя тканіны праліў пальцы багрянец…
- На нябесным сінім страве…
- На тынам вісяць абаранкі
- Над акенцам месяц. Пад акенцам вецер…
- Нейт, вазьміце, лопаўся
- Наша вера не згасла…
- ня блукаць, ня камячыць ў кустах барвовых…
- Не ў майго ты Бога верыла…
- Не вярнуся я ў бацькаву хату…
- Ня вятры абсыпаюць пушчы…
- Не відаць за туману далечай…
- Не ўважай на мяне з папрокам…
- не шкадую, НЕ клічы, не плачу
- Ня крывымі ўсмешкамі, рукі цярэбячы…
- Не дарма дзьмулі вятры…
- Ці не ад холаду рябинушка дрыжыць…
- ня лайцеся. такая справа!..
- не глядзі, што расьсеяны ў россып
- Не стану ніякую я дзяўчыну лашчыць…
- Ня вершаў Злата пена…
- ня судзецеся, дарагі, і ня Ахайю
- нябесны бубнач
- Неба Ці такое белае…
- Неба смятанай апэцкаць…
- невымоўнае, сіняе, далікатнае ...
- Няма сіл ні спяваць і ні галасіць…
- Няўтульная вадкая лунность…
- нівы сціснуты, гаі галы…
- Нізкі дом з блакітнымі аканіцамі…
- Ніколі я не быў на Басфоры…
- Ніколі я не забуду ночы…
- Ніколі я не ведаў – каранёў Чукоўскі
- Міколу ўмалот (Міколу прыпавесці)
- Жабрак з дзядзінца
- ноч
- Нощь і поле, і крык пеўняў ...
- ну, цалуй мяне, целуй…
- Божа, божа, гэтая глыб…
- Аб веру, веру, шчасце ёсць!..
- Аб дзіцё, я доўга плакаў над лёсам тваёй…
- Аб край дажджоў і непагадзі…
- Аб чырвоным вечары задумалася дарога…
- Аб Маці Божая, спалі зоркай…
- Аб муза, адзін мой гнуткі…
- Аб раллі, раллі, раллі…
- Аб Радзіма!
- Аб Русь, взмахни крылами…
- Аб сайце
- Аб таварышах вясёлых…
- oktoih
- Зноў раскінуўся узорных…
- восень
- Восень гнілая даўно ўжо надышла
- адказ
- адчыні мне, вартаўнік завоблачны…
- Адгаварыць гай залатая
- Адыдзі ад акна
- Отчарь
- З-за чаго месяц так свеціць цьмяна…
- памяці Брюсова
- Усеўладны
- Papirosniki
- Парыж – Уладзімір Маякоўскі
- Певущий кліч
- Пяро ня быльница…
- Песні, трэкаў, пра што вы крычыце?..
- Песьня пра вялікага паходзе
- Песня пра Евпатии Коловрат
- Песьня пра сабаку
- Песьня пра хлеб
- песня
- Песня старога разбойніка
- песня, луг, ракі затокі…
- Піў я гарэлку, піў я віскі…
- ліст дзеду
- Ліст да жанчыны
- Ліст да сястры
- ліст маці
- Ліст ад маці
- плача завіруха, як цыганская скрыпка…
- паскакуху
- Па дарозе ідуць багамолкі…
- Па лесе лясун крычыць на саву ...
- Па восеньскім кычет сава…
- Па вёсцы сцяжынкай кривенькой…
- Pobirushka
- Пад вянком лясной рамонкі…
- Пад чырвоным вязам ганак і двор…
- пераймання песні
- Спявае зіма - гукаецца ...
- Спявай жа, пой. На праклятай гітары
- Пайду ў скуф'ёю пакорным манахам…
- пачырванела рабіна, Posina вады…
- Польшча
- Pominki
- паэзія “парашкі” Ясеніна
- паэма пра 36
- паэт
- паэтам Грузіі
- Знаходжанне ў школе
- ператварэньне
- прышэсце
- зніклы месяц
- Танцавала, праплакаў дождж вясновы…
- Бывай, Баку! Цябе я не ўбачу…
- Бывай, родная пушча…
- Развітанне з Мариенгофом
- Хавае месяц за Клуня…
- Пугачоў
- Няхай ты выпіта іншым…
- Няхай я парою ад спірту вымак…
- Пухнаты звон і лае…
- Пушкіну
- разбойнік
- Пабудзі мяне заўтра рана…
- Рукі мілай - пара лебедзяў…
- Русалка пад Новы год
- Русі
- русь
- русь беспрытульных
- русь савецкая
- русь якая сыходзіць
- З добрай раніцай!
- Самыя лепшыя хвіліны…
- Святло вячэрні Шафран краю…
- свечка зладзейская (Міколу прыпавесці)
- Свішча вецер пад крутым плотам…
- свішча вецер, сярэбраны вецер…
- Сёння сінелі лужыны…
- сельскі часаслоў
- серабрыстая дарога, ты клічаш мяне куды?..
- сіняе неба, каляровая дуга…
- сіні май. зарывам теплынь…
- сіні туман. Snegovoe razdolьe…
- Казка пра пастушка Пеці, яго комиссарстве і каровіным царстве
- Скрыпка і трошкі нервова – Уладзімір Маякоўскі
- Скупіліся зоркі ў нябачным брадніком…
- слёзы
- слухай, поганое сэрца…
- Чуеш - імчацца сані, чуеш - сані імчацца…
- снег, нібы мёд наздраваты…
- Снежная замяць драбніцца і колецца…
- Снежная замяць круціць бойка…
- снежная раўніна, белая месяц…
- Зноў п'юць тут, б'юцца і плачуць…
- сабаку Качалава
- Саракавуст (А. Мариенгоф )
- Сохне зграя гліна…
- выдумшчык бедны, гэта ты ці…
- спіць кавыль. раўніна дарагая…
- старой
- верш “вёска” Ясенін
- верш “станцый” Ясенін
- Вершы Уладзіміра Маякоўскага
- Вершы Карнея Чукоўскага
- Вершы пра савецкім пашпарце – Уладзімір Маякоўскі
- Вершы Сяргея Ясеніна
- верш “Сіротка” Ясенін
- вершык “сукін сын” Ясенін
- Бок ль мая, ўбок…
- Бок ль ты мая, бок!..
- краіна нягоднікаў
- Сыпле чаромха снегам…
- сып, гармонікі. Скука ... нуда ...
- сып, тальянка, звонка, сып, тальянка, смела…
- знайсці
- там, дзе вечна дрэмле таямніца…
- там, дзе капусныя градкі ...
- Ваш голас nezrimыy, як дым у хаце…
- цёмная Начынне, не спіцца…
- Цяпер любоў мая не тая…
- Цётка Мотя ў ружовым капоце…
- ціхі вецер. Вечар сіне хмурны…
- То не хмары блукаюць за Клуня…
- таварыш
- Багна ў Балоце, сіні поплаткаў нябёсаў…
- трыяда
- Тройцына раніцу, ранішні канон…
- Хмара карункі ў гаі звязала…
- Хмары з ажарабілася ржуць, як сто кабыл…
- Тучкины штучкі – Уладзімір Маякоўскі
- Ты запой мне тую песню, што перш…
- Ты мяне не любіш, не шкадуеш
- Ты мне не родная
- Ты прахалодай мяне не мучай…
- ты сказала, што Саадзі…
- Ты такая ж простая, як усе…
- Ты сышла і да мяне не вернешся…
- У белай вады
- Каля ганка ў худы логушке дзёгаць…
- Ля магілы
- удалец
- ўзоры
- Улеглась моя былая рана…
- Зачараваннем - яд атруты…
- вады
- Стаміўся я жыць у родным краю…
- Стомлены дзень схіліўся да ночы…
- Добрая была Танюша, больш прыгожым не было ў сяле…
- Добра пад восеньскую свежасць…
- хуліган
- кветкі
- Кветкі мне кажа - бывай…
- Цыкл «Каханне хулігана»
- чары
- прыпеўкі (Пра паэтаў)
- чаромха
- чорная, потым прапахлая выць!..
- чорны чалавек
- што прайшло – не вернуть
- Што гэта такое?
- Чую Радаўніцу Божую…
- Шаганэ ты моя, Шаганэ!
- Ішоў бог катаваць людзей у любові…
- Shibche, shibche, вецер, дуй
- Гэтая вуліца мне знаёмая…
- Гэтай суму зараз не рассыпаць…
- Эх вы, сані! А коні, коні!..
- Маці, жыццё маё…
- Юнацтва
- Я запаліў свой вогнішча…
- Я іду далінай. На патыліцы кепі ...
- Я іду па расе
- Я прыгожых такіх не бачыў…
- Я ль вінаваты, што я паэт…
- Я падманваць сябе не стану…
- Я апрану цябе жабрачка…
- Я пастух, мае палаты…
- Я па першым снезе трызненні…
- Я пакінуў родны дом
- Я паклаў да тваёй пасцелі полузавядшие кветкі…
- Я памятаю, любімая, памятаю…
- Я апошні паэт вёскі…
- Я гляджу ва ўнітаз рагочучы
- Я зноў тут, у сям'і роднай…
- Я спытаў сёння ў мянялы…
- Я вандроўнік ўбогі…
- Я стомленым такім яшчэ не быў…
- фурман
- Яр (аповесць)
